Składam się z rozczarowań, oczekiwań, dobrych słów, ucieczek, rad, trosk, utuleń, złych opinii, zrezygnowania, poświęcania się, tęsknoty, chęci uratowania, bycia niewystarczającą, bycia zmęczoną, wątpliwości, chwil kiedy nie mogę oddychać, momentów kiedy próbuję uciec przed tym co dzieje się w mojej głowie. Potrzebuję wziąć głęboki oddech, i zadbać o siebie tak, jak próbuję dbać o innych. 

Wszystko jest coraz bardziej za późno. Chociaż to zdanie jest może błędne nie tylko logicznie, językowo, ale naprawdę za późno może być tylko raz, w ciągu jednej sekundy, a potem już zawsze.

- Sławomir Mrożek

Usiadłam przedwczoraj na rozgrzanym piasku, pośród tysiąca kolorowych parawanów, biegających i krzyczących dzieci, byłam wśród tysiąca ludzi którzy w ogóle nie zwracali na mnie uwagi, a ja sama czułam jakby dookoła mnie nie było nikogo. W zeszłym roku siedziałam na tej samej plaży, nie pamiętam o czym wtedy myślałam, czego się bałam, co mnie cieszyło, o kim myślałam. 
Ale wiem jakie myśli miałam kilka dni temu. Zdałam sobie sprawę, jak bardzo karmią mnie słowa innych, jak bardzo w nie wierzę, jak bardzo zostają we mnie zarówno te dobre jak i te złe. Jak bardzo polegam na obietnicach słownych, nie zwracając zupełnie uwagi na zachowanie drugiego człowieka, albo po prostu je usprawiedliwiając. Wybaczając każde potknięcie, czekając, rozumiejąc złe dni, nawet przymykając oko na brak chęci dyskusji, aby poznać zdanie tej drugiej strony.  Read More »

"Ości" 13

Reposted from tak-niewiele via kompleksdziury